Laten we even heel duidelijk zijn, iedere zorgverlener kent deze regels toch wel? Geen lange nagels, lange mouwen en sierraden om. Onder sierraden valt ook het horloge ondanks het een smartwatch is. Ik kom uit een wereld waar JCI de scepter zwaaide, het is wel het meest zware keurmerk dat de VVT en het ziekenhuis ooit heeft gekend. Dat betekent dat ik heb geleerd om geen handen te schudden, ik heb geleerd dat alle medicatie bij levering direct moet worden opgeborgen. Het zijn heel veel regeltjes die toen met veel gemopper werden geïmplementeerd. Maar het is niet JCI die mij de regels laat volgen, dat is de eed van de verzorgende en verpleegkundige waarin ik dat heb belooft
Veel werkplekken
Ik kom op zo verschrikkelijk veel plekken door Nederland heen, op veel grote organisaties herken ik de regels. Overal wordt op de zelfde manier met medicatie omgegaan. Systemen in de zorg werken allemaal samen en onze kleding voldoet aan alle algemene eisen.
Die regels over kleding wil ik het graag over hebben. Ik werk in veel zorginstellingen, je weet wel die gebouwen met gesloten deuren waar menig mens voorbij rijd maar niet naar binnen hoeft.
Ik wil het eerst met jullie hebben over de kleding hebben die we aantrekken…
- Trek dagelijks schone (werk)kleding aan. Trek ook direct schone (werk)kleding aan als de (werk)kleding zichtbaar vervuild is.
- Was (werk)kleding op een minimale temperatuur van 40°C tot 60°C en droog de (werk)kleding in een droogtrommel (minimale stand kast droog) en/of strijk de (werk)kleding (warm=wol/polyester/zijde) of was werkkleding op 60°C.
- Zorg ervoor dat tijdens het verlenen van zorg aan cliënten de onderarmen tot aan de elleboog vrij zijn van (werk)kleding. Draag korte mouwen of rol de mouwen op.
- Draag geen accessoires zoals shawls, heuptasjes, vesten of andere loshangende kleding over uw (werk)kleding.
Loshangende kleding en accessoires kunnen in aanraking komen met cliënten, en zo kruisbesmetting van micro-organismen veroorzaken. - Draag dienstjasjes gesloten.
- Draag gladde (werk)kleding die niet pluist.
- Trek schone (werk)kleding voor het begin van uw dienst aan.
Dit zijn de normen die het RIVM heeft opgesteld.
Het blijft niet alleen bij kleding.
- Draag geen hand- en polssieraden of accessoires, zoals (trouw)ringen, horloges, armbanden en braces.
- Knip nagels kort en draag geen nagellak of kunstnagels.
- Dek open wondjes aan de handen af met een waterafstotende pleister.
- Draag uw haren kort, opgestoken of in een schone, strakke hoofddoek.
- Zorg dat het haar/de hoofddoek niet in contact kan komen met de cliënt.
- Voorkom dat piercings, oorbellen of kettingen in contact kunnen komen met cliënten.
- Ook via piercings, oorbellen en kettingen kunnen ziekteverwekkers worden overgedragen. Bovendien kunnen piercings de huid van cliënten beschadigen.
- Verwijder piercing of oorbel van de ontstoken plek. Dek een ontstoken insteekplaats van een oorbel/piercing af met een niet-vochtdoorlatende pleister.
- Houd uw baard kort.
Toch zie ik steeds weer dezelfde fouten.
Vooral op de kleine locaties vallen deze fouten mij ontzettend op, ik weet niet precies hoe het komt? Ik denk dat ze veel meer werken vanuit de huiselijke sfeer, thuis hebben we natuurlijk gewoon een normaal leven. Als zorgverlener doe je daar afstand van, want je werkt in een klinische omgeving hoe hard we ook roepen dat het huiselijk moet zijn? Sorry beleidsmakers, het blijft een verpleeghuis.
bekend met het spreekwoord: “Al geef je een aap een gouden ring? Het is en blijft een lelijk ding.”
Dus hoe hard je het verpleeghuis ook huiselijk wilt maken, het blijft een klinisch gebouw waar zorg wordt verleend. Voor de achtste keer in drie maanden tijd spreek ik een collega aan. Wat ik me afvraag? Wat is er gebeurt met de bovenstaande regels. Ik bedoel hebben we die niet allemaal op de opleiding gehad?
Maar als zzp’er in de zorg ben ik niet altijd de juiste persoon om iemand aan te spreken, van de acht keer heb ik maar vier maal iets gezegd. Maar als je dit leest, beloof me dan een ding ga nog is even te raden bij jezelf of jij je aan deze normen houd.
Dus daarom nog even een kleine herinnering.
Dames en heren, als het mij lukt om een uniform aan te trekken, geen zichtbare sierraden te dragen maar daar alternatieve voor te zoeken? Dan kunnen jullie dat ook! Zoals ik vaker heb gezegd: “laten we weer een beetje van de kliniek terug de VVT brengen. Hoe moeilijk dat soms ook is!” Je bent een zorgverlener en na het behalen van je papiertje en het afleggen van je eed doe je dit. Al weet ik uit ervaring dat veel scholen de eed niet meer gebruiken.
Toch ga ik jullie een klein geschiedenis lesje geven, want die eed is niet altijd hetzelfde geweest. Door de jaren heen is die eed toch al wat keren veranderd.
The Nightingale Pledge
I solemnly pledge myself before God and in the presence of this assembly, to pass my life in purity and to practice my profession faithfully. I will abstain from whatever is deleterious and mischievous, and will not take or knowingly administer any harmful drug. I will do all in my power to maintain and elevate the standard of my profession, and will hold in confidence all personal matters committed to my keeping and all family affairs coming to my knowledge in the practice of my calling. With loyalty will I endeavor to aid the physician, in his work, and devote myself to the welfare of those committed to my care.
Lystra Gretter
Vertaald heb je dan deze eed:
Ik beloof mezelf plechtig voor God en in aanwezigheid van deze samenkomst, mijn leven in reinheid door te brengen en mijn beroep trouw uit te oefenen.
bla bla
Ik zal mij onthouden van alles wat schadelijk en ondeugend is, en ik zal geen schadelijke medicijnen nemen of bewust toedienen.
bla bla
Ik zal alles doen wat in mijn vermogen ligt om de standaard van mijn beroep te handhaven en te verhogen, en zal alle persoonlijke zaken die aan mij zijn toevertrouwd en alle familieaangelegenheden die mij in de praktijk van mijn roeping ter kennis komen, vertrouwelijk houden.
Met loyaliteit zal ik trachten de arts bij zijn werk te helpen en mij te wijden aan het welzijn van degenen die aan mijn zorg zijn toevertrouwd
Deze eed is ooit geschreven voor beginnend verpleegkundige. Hoe dat klinkt?
Wat het nu is?
Tegenwoordig is het een ander soort belofte, geen ouderwetse. In 2019 is deze eed herschreven.
Ik zweer / beloof dat ik mijn beroep als verpleegkundige/verzorgende*
op een
verantwoorde en betrouwbare wijze zal uitoefenen.
Dat betekent dat:ik zorgvragers goed zal verzorgen, hun lijden zal verlichten en hen zal
helpen de best mogelijke kwaliteit van leven te realiseren
ik de belangen van de zorgvragers centraal stel en bij de zorgverlening
zoveel mogelijk rekening houd met hun opvattingen
ik de zorgvragers geen schade zal toebrengen
ik geheim houd wat mij in vertrouwen is verteld of wat mij ter kennis is
gekomen en waarvan ik kan begrijpen dat het vertrouwelijk van aard is
ik mijn eigen kennis en vaardigheden en die van collega’s zal bevorderen
ik de grenzen van mijn deskundigheid en verantwoordelijkheid erken
ik mij inzet voor een goede samenwerking met andere zorgverleners
ik mij, binnen het kader van mijn beroepsuitoefening, inzet voor de
bevordering van de volksgezondheid en het welzijn van de samenleving
ik het beroep van verpleegkundige/verzorgende hoog houd
ik de beroepscode van verpleegkundigen en verzorgenden als leidraad
voor mijn handelen zal gebruiken
Dat beloof ik
of
Zo waarlijk helpe mij God almachtig
naar: Eed van Verpleegkundigen en Verzorgenden
En nu gaan we verder
Die eed is de eed die wij zouden moeten opzeggen wanneer we afstuderen, maar veel scholen vinden dat ouderwets. Net als die speld trouwens. Ook die speld is in de loop der jaren heel wat waarde verloren en ik mag dan misschien ouderwets zijn? Ik vind dat zo ontzettend jammer! Beide staan aan de normen en waarde die we in de zorg kennen, het is de geschiedenis.
Denk nu nog is aan het begin.
Als je nu denkt dat het nog steeds een goeie zet is om je niet aan die normen te houden, ze zijn er niet voor niets hè lieve collega’s. Dus voorkom dat een vervelende ZZP’er naar je leidinggevende loopt om te klagen en hou je aan die normen. Niet voor jezelf maar voor je patiënten,
