Ik weet niet of mensen dit herkennen maar bijscholingen, ik vind ze vreselijk. Op het moment dat ik dit typ, zit ik aan mijn 2e bisoprolol. Grappig eigenlijk dat juist bij stress ik geen baat heb bij een oxazepam maar juist bij een extra hartpil. Als je dit leest en je denkt: “waar heeft die gast het over?” Ik moet mijn examen afleggen in het skillslab op school, en ik verga van de stress. Wat ik moet doen? Nou, dat leg ik je uit.
Bij het begin beginnen.
Natuurlijk moet ik wel ergens beginnen, ik heb ontzettende faalangst. De hartslag 200 beeps per minuut variant, ik doe dit werk nu 8 jaar en 4 jaar als Verzorgende IG. Maar iedere twee jaar ga ik weer door de grond heen. Sta ik aan het bed en moet ik uit nood handelen doet het me niets. Al moet ik van 20 meter afstand een injectie erin darten, of 15 katheters verwisselen, het doet me niets! Je bent zo bezig met je patiënt om die op zijn gemak te stellen. Je hebt het over het weer, de kinderen, kleinkinderen of de hond die vrolijk kwispelend tegen je benen op staat te springen en je die niet aan kan halen, want ja steriele handschoenen. Of je vertelt je patiënt over de wet: ‘jeukneus’. Altijd als je tot je ellebogen in de poep staat of je staat met steriele handschoenen aan krijg je jeuk aan je neus. Dat is de wet van jeukneus! Het levert de meest verschrikkelijk lachwekkende gesprekken op.
Waarom dan dat pilletje
Nou, ik ben van nature uitgerust met een hypertensie en een tachycardie. Eén wat zeg je? Hoge bloeddruk en snelle pols! Die zat schijnbaar in het baarmoederbouwpakket, heel de familie heeft die trouwens dus een erfstuk. Als ik om wat voor reden dan ook zonder medicatie onder stress kom te staan dan heb ik een probleem. Waardes als 185/91 of 220/100 worden makkelijk gehaald om maar te zwijgen over mijn pols. Die kan als een soort Max Verstappen van 90 (normaalwaarde) naar 185 en weer terug. Eindresultaat ik zit aan de pillen, bisoprolol 5 mg per 24 uur. Het is niet zo heftig, maar het stabiliseert de boel wel lekker, en ik blijf een beetje hangen rond de 126/86 mmHg. De pols blijft dan hangen op 80, misschien 90. Top toch, en van die pil? Daar kom ik niet meer vanaf, tenminste ik wil daar ook niet meer vanaf.
Examen, toetsen en scholingen.
Zoals iedereen inmiddels wel weet doe ik mezelf vrijwillig de HBO-V aan. Mijn god, dat ze nog geen mentale helpdesk hebben geopend voor die opleiding is mij een raadsel. Al maanden ben ik mijn anatomie, fysiologie, pathologie en farmacologie aan het leren. Op een of andere manier sla ik dicht en kan ik niets meer, laatst vroeg mijn collega: ‘wat doet natriumoxybaat’? Ze zag het spul in de kluis staan en zonder er bij na te denken zeg ik: ‘Het wordt gebruikt voor narcolepsie met kataplexie en het wordt via de lever uit het lichaam verwijderd.’
Ik stond even te kijken van het antwoord dat ik gaf, zonder nadenken zelfs. Ik kan het wel, maar op het moment dat mijn docent zegt: Wat doet paracetamol? Kan ik het niet meer bedenken.
Daarom 2 pillen
Uit het verleden is gebleken dat als ik mijn dosis verdubbel dat ik dan rustiger wordt. Dat is trouwens niet heel gek want bisoprolol is een bèta blokker dat bindt aan de Bèta receptoren, de bisoprolol weet dat het zich aan de beta-1-receptoren moet binden. Ons lijf kent twee hele belangrijke bèta groepen, namelijk 1 en 2. Om het simpel te houden, metoprolol en bisoprolol zijn selectieve bètablokkers en die blokken vooral bèta 1, bèta 1 zijn de receptoren op je hart.
Bèta 2 zitten op je longen, en in bepaalde bloedvaten. Als die bèta 2 receptoren geremd worden dan treed er onder andere vasodilatatie op. Dat is in normaal Nederlands het verwijden van de bloedvaten.
Maar even terug naar dat bèta-, die receptoren zitten voornamelijk in onze pacemaker cellen. Als die dingen geprikkeld worden dan ‘Housten I have a probleem’. Dan pace-meekert (doelbewuste schrijffout) mijn hart er vrolijk op los. Door die receptoren te blokkeren met een pilletje ligt de drempel veel hoger voor ze worden geprikkeld en kan ik langer ‘gewoon’ functioneren.
Broeder Sjuul is niet verantwoordelijk voor eventuele foute informatie.
Klauw open van het trillen.
Ik wil uiteindelijk zo mijn best doen dat ik mijn hand openhaalde aan een glazen oefen ampul met steriel water erin. Foutje wat mijn docent gelukkig niet zag omdat ik eigenlijk met het gehele examen mijn handschoenen aan had.
Door dat mijn hartslag omhoog schoot heb ik nogal veel last van trillende handen, ik ben op zo’n pop totaal niet zeker van mijn handelen en noem het gevaarlijk maar als ik bij een patiënt staat ben ik constant bezig om die rustig te houden. Dus nu loop ik al een paar dagen rond met een snijwond op mijn vinger.
Examens zijn verschrikkelijk en zeker omdat ik heb gemerkt dat mijn faalangst met de jaren niet afneemt maar juist veel prominenter aanwezig is.
